Έρωτας σχιζοφρένιας

Τα μάτια σου τα αγαπώ

μόνο όταν είναι κλαμμένα

διότι τότε μπορώ

μέσα τους να δω εμένα.

Το πρόσωπό σου γλυκό,

το κεφάλι σου σκυφτό,

διότι τότε μου λες σε αγαπώ.

Το βλέμμα χαμένο,

Το σώμα ταραγμένο,

με τα χέρια ανοιχτά

για να σε προσμένω.

Την καρδιά σου πόσο αγαπώ

να την κομματιάζω,

να την τρυπώ

(απλα και μόνο) τη δική μου για να σου δίνω.

Μ'αρέσει να σου φωνάζω,

να σε φιλώ, να σε τρομάζω.

Να σε απειλώ,

στον θάνατο μου να σ'αρπάζω,

να σε τραβώ,

και γλυκό ψίθυρο στο αυτί σου να αφήνω:

“Ο Ρωμαίος σου ΕΓΩ

δίχως εσένα ΔΕ ΘΑ ΦΥΓΩ!”