Ήσουν σαν το πιτόγυρο, σαν την
πρώτη μπουκιά,
Είχες μάτια πανέμορφα κι ολόχρυσα
μαλλιά
Ήσουν σαν πίτα αλάδωτη, σαν γεύση
μαγική,
Είχες κι ένα χαμόγελο, λαμπρό σαν
την αυγή
Προσπάθησα να σε γευτώ αργά, να
σ’ απολαύσω,
Στη σκέψη πως θα τέλειωνες, ζωή
να μη χορτάσω
Ήσουν ακαταμάχητη, πίτα γύρο απ’
όλα,
Με μια οσμή πιο δυνατή κι απ’
ακριβή κολόνια
Ο γύρος, ο χαρακτήρας σου, ζεστός
και γευστικός
Το βλέμμα σου μεθυστικό, σαν
οίνος ξηρός λευκός
Παραγγελία έκτακτη, θεός σε είχε
πλάσει,
Ο άνθρωπος που σ’ άγγιξε, ποτέ δε
θα πεινάσει
Σιγά σιγά χανόσουνα, είχαμε γίνει
ένα
Πιτόγυρο, όπως εσύ, δεν είχα βρει
κανένα
Άδειο το περιτύλιγμα, θύμιζε τη
μορφή σου
Όταν στο πιάτο φάνηκε η δίδυμη
αδερφή σου
