Το Κουτί

Σ'ενα μικρό κουτί κρατάω,
αναμνηστικά παλαιά,
που εσένα μου θυμίζουν!

Μπρελόκ, εισιτήρια κ'εικόνες,
με τ'αρωμα σου βαφτισμένα.

Μνήμες νεκρές δίχως μέλλον,
στοιχειώνουν το παρόν μου.
Αισθήσεις τρομακτικές,
ταραγμένη η ψυχή,
σα να'χει έρθει καταστροφή.

Και πλέον τίποτε δεν κάνω άλλο, παρά,
αναρωτιέμαι τι κάνω πιά.

Μα πότε θα πάρω απόφαση να πιάσω,
το καταραμένο αυτό κουτί να πετάξω,
στο διάολο να πάει,
να μην ξαναρθεί.
Να χαθεί, να λιώσει, να καεί!

Κι άν ο διάολος ο ίδιος ερθεί,
μου πεί τι κάνεις εκεί;
Θα του πω κάλλιο να μου πάρεις τη ψυχή,
μα μη μου ξαναφέρεις εκείνο το καταραμένο,
το κουτί.