Το πορτραίτο

Από πάντα

ζήλευα

όσους σχεδίαζαν,

όσα βλέπαν και

θαυμάζαν

όσα αγαπούσαν

και είχαν το ταλέντο

να το

αποτυπώσουν κάπου

και να το

έχουν μαζί τους

πάντοτε και παντού.

Αποφάσισα έτσι,

κάποια

μέρα,

να σχεδιάσω

και εγώ

το καημό μου

το θηλυκό.

Σχεδίασα έτσι,

το

πρόσωπο σου,

όμορφο και

ροδαλό,

το

κορμί σου,

στητό,

ζωντανό, καμπυλοτό.

Σχεδίασα τα

ματάκια σου,

τη

μυτούλα σου,

τα πόδια σου,

το στήθος σου,

τη κοιλιά σου.

Σε σχεδίασα

ολόκληρη,

θεσπέσια,

νεραϊδένια

όπως είσαι

να σε σβήσω.